Пераломы ўнутранай лодыжкі часта патрабуюць разрэзу і ўнутранай фіксацыі, альбо з фіксацыяй шрубы, альбо з спалучэннем пласцінак і шруб.
Традыцыйна пералом часова замацоўваецца штыфтам Kirschner, а затым замацаваны з паловай вычышчанай адменай шрубы, які таксама можа спалучацца з паласой нацяжэння. Некаторыя навукоўцы выкарыстоўвалі паўнавартасныя шрубы для лячэння медыяльных пераломаў шчыкалаткі, і іх эфектыўнасць лепш, чым у традыцыйных паловах шрубах адмененых нацяжэнняў. Аднак даўжыня паўнавартасных шруб складае 45 мм, і яны замацаваны ў метафізе, і ў большасці пацыентаў будзе боль у медыяльнай лодыжцы з-за выпінання ўнутранай фіксацыі.
Д -р Барнс з аддзела артапедычнай траўмы ў універсітэцкай бальніцы Сэнт -Луіса ў ЗША мяркуе, што шрубы безгаловага сціску могуць шчыльна выправіць унутраныя пераломы лодыжкі на паверхні касцяной тканіны, зніжаючы дыскамфорт ад выступоўцаў унутранай фіксацыі, і садзейнічанне лячэнню пералому. У выніку д -р Барнс правёў даследаванне па эфектыўнасці шруб безгаловага сціску пры лячэнні ўнутраных пераломаў лодыжкі, якая нядаўна была апублікаваная ў траўме.
Даследаванне ўключала 44 пацыента (сярэдні ўзрост 45, 18-80 гадоў), якія лячыліся пры ўнутраных пераломах лодыжкі пры дапамозе безгаловых шруб у бальніцы Сэнт-Луіс у перыяд з 2005 па 2011 год. У пасляаперацыйным перыядзе пацыенты былі замацаваны ў шынах, кіданнях або брекетах, пакуль не было паказанняў аб вылячэнні пераломаў перад поўнай амбулацыяй, якая наносіць вагу.
Большасць пераломаў павінны былі трапіць у становішча, а астатнія былі звязаны з аварыямі альбо спортам і г.д. (табліца 1). Дваццаць тры з іх мелі двайныя пераломы лодыжкі, 14 мелі патройныя пераломы лодыжкі, а астатнія 7-аднаразовыя пераломы шчыкалаткі (мал. 1А). Інтрааперацыйна, 10 пацыентаў былі апрацаваны адзіным шрубам безгаловага сціску для пераломаў медыяльнай лодыжкі, у той час як у астатніх 34 пацыентаў былі два шрубы безгаловага сціску (мал. 1Б).
Табліца 1: Механізм траўмы
Малюнак 1а: аднаразовы пералом лодыжкі; Малюнак 1B: Адзінкавы пералом лодыжкі, апрацаваны 2 шрубамі безгаловага сціску.
Пры сярэднім назіранні за 35 тыдняў (12-208 тыдняў) былі атрыманы дадзеныя аб вылячэнні пералому ва ўсіх пацыентаў. Не патрабуецца выдаленне шрубы з -за выпінання шрубы, і толькі аднаму пацыенту спатрэбілася выдаленне шрубы з -за перадаперацыйнай інфекцыі MRSA ў ніжняй канечнасці і пасляаперацыйнага целлюліта. Акрамя таго, у 10 пацыентаў былі лёгкі дыскамфорт пры пальпацыі ўнутранай лодыжкі.
Такім чынам, аўтары прыйшлі да высновы, што лячэнне ўнутраных пераломаў лодыжкі з безгаловымі шрубамі прыводзіць да больш высокай хуткасці вылячэння пералому, лепшага аднаўлення функцыі лодыжкі і менш пасляаперацыйнай болю.
Час паведамлення: красавік-15-2024
